Surface Drive
Napęd typu Surface Drive jest dedykowany do szybkich łodzi motorowych jako najefektywniejszy z wszystkich rodzajów napędów jednak jak każdy ma ograniczenia w zastosowaniu. Nie nadaje się jako opcja do łodzi ratunkowych pilnujących kąpielisk ze względu na ryzyko zranienia (podobne jak inne napędy z wyjątkiem water jet). Właśnie ze względu na ryzyko zranienia po wypadnięciu z rufy łodzi napęd SDS (podobnie jak sterdrive) wymaga instalacji platformy do pawęży
Kadłub łodzi musi operować w ślizgu. Wyróżnić można dwa rodzaje takiego kadłuba: o stałym kącie (monohedron) gdzie zanurzenie (draft) łodzi jest maksymalne na pawęży oraz o zmiennym kącie (wraped) gdzie maksymalne zanurzenie jednostki ma miejsce na śródokręciu.
Każdy z tych kadłubów ma swoją charakterystykę pracy związaną z kształtem i oporami hydrodynamicznymi. Mogą one pracować w układzie pojedynczym (monohull), podwójnym (cat) i potrójnym (trimaran).
Kadłub typu monohedron jest dedykowany do zastosowań w szybkich łodziach motorowych szczególnie do operowania przy zafalowanych warunkach. Prędkość maksymalna dla tego rodzaju kadłuba to około 90 kn, powyżej kadłub zaczyna „myszkować” (chain walking) i narażony jest na utratę stabilności szczególnie przy zmianach środka ciężkości, który z zasady jest zlokalizowany pomiędzy 25 % a 38 % długości łodzi po wodzie (LWL).
Drugi rodzaj kadłuba, z którym napęd typu Surface Drive może pracować to „wraped hull” . Prędkość maksymalna dla tego rodzaju kadłuba to 40 kn, powyżej podatny na utratę stabilności szczególnie gdy LCG (środek ciężkości) jest powyżej 40 % LWL . Dodatnią cechą tego kadłuba jest wyższa od poprzedniego odporność na „podbicia” przy zafalowanym akwenie, kadłub ten również lepiej toleruje zmiany rozmieszczenia masy na pokładzie do wskazanej prędkości.
Napęd powierzchniowy może pracować z każdym rodzajem silników stacjonarnych (za pośrednictwem przekładni redukcyjnej). Najczęściej spotyka się go w parze z silnikami diesla, które z zasady mają niższe prędkości obrotowe (niższa redukcja na przekładni – tańsze).
Tak jak zostało to już wspomniane i jest opisane szczegółowo w dalszej części materiału rozróżnia się dwa rodzaje napędów typu SD – stały i trymowany jaki oferujemy. Porównanie producentów obu rodzajów napędów przeprowadzono również w dalszej części materiału. Dokonano także charakterystyki wszystkich najczęściej spotykanych rodzajów napędów łodzi motorowych.
Surface drive pracuje efektywnie w zakresie prędkości od 20 do ponad 80 kn oraz stwarza najniższe opory hydrodynamiczne z wszystkich rodzajów napędów. Wymiana napędu na SDS wiąże się z minimum 15 % poprawą osiągów jednostki oraz spadkiem zużycia paliwa. W odróżnieniu od water jet, który to cechują znaczne straty mocy na napędzie oraz duża podatność na awarię związane z zaciągnięciem do czerpni zanieczyszczeń napęd SD jest pozbawiony tych wad. Masywna śruba napędowa z płetwą z łatwością radzi sobie z wszelkimi zanieczyszczeniami czy z pisakiem na płyciznach. Każdy rodzaj napędu ma swoje zalety ale w temacie osiągów SDS jest nie do pobicia, dodatkowo cechuje go łatwość radzenia sobie z różnymi obciążeniem np. podczas operowania przy wzburzonym morzu.
Każdy model SDS posiada te same elementy składowe. Napęd jest układem mechanicznym, który przekazuje energię kinetyczną do śruby. Układ składa się z 6 głównych elementów: siłownika sterującego (steering cylinder), siłownika trymującego (trim cylinder), przekładni (lower sphere unit), przekładni momentu (thrust box unit), wału napędowego, stężenia (frame)
Podziel się:
